- znudzony
- {{stl_3}}znudzony {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}znuʣ̑ɔnɨ{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_9}}adj {{/stl_9}}{{stl_51}}{{/stl_51}}{{stl_14}}gelangweilt {{/stl_14}}
Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
znudzony
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
znudzony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, znudzonydzeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odczuwający nudę, znudzenie i z tego powodu bierny, apatyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znudzony urzędnik. Znudzona widownia. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znudzony — znudzonydzeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. znudzić (p.) znudzony w użyciu przym. «będący objawem czyjegoś znudzenia» Znudzona mina. Znudzone spojrzenie … Słownik języka polskiego
czy — I «partykuła rozpoczynająca zdanie pytajne lub ekspresywne, mające formę zdania pytajnego» Czy pada deszcz? Czy kto zgadnie, o co tu chodzi? Czyś skończył pracę? Czyście oszalały? ∆ Czy co, czy coś, czy jak? «wyrażenie o charakterze ekspresywnym… … Słownik języka polskiego
poziewać — ndk I, poziewaćam, poziewaćasz, poziewaćają, poziewaćaj, poziewaćał «ziewać od czasu do czasu» Znudzony czekaniem poziewał co chwilę … Słownik języka polskiego
zblazowany — zblazowanyni 1. pot. «znudzony nadmiarem wrażeń, przeżyć, życiem (zwłaszcza hulaszczym), zobojętniały na wszystko» Zblazowany człowiek. 2. pot. «wyrażający znudzenie, zobojętnienie» Zblazowana mina, twarz. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
znudzić — dk VIa, znudzićdzę, znudzićdzisz, znudź, znudzićdził, znudzićdzony «wywołać uczucie nudy; znużyć» Kogoś znudziło przebywanie gdzieś. Kogoś znudziła długa podróż. Ktoś znudzony życiem. znudzić się 1. «odczuć nudę, znudzenie» Znudzić się długim… … Słownik języka polskiego
zblazowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zblazowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który jest znudzony nadmiarem wrażeń, przeżyć, używaniem życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zblazowany człowiek.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
